26آنچه در داشتن ايمان لازم شمردم، بعدها ديدم كه از قول محقق پرهيزكار، اردبيلى، در «شرح ارشاد الأذهان» نيز نقل شده است. 1
نتيجه‌گيرى
با توجه به مطالب ذكرشده مى‌توان گفت كه وقتى ابوبكر جزايرى در نوشتار خود (هذه نصيحتى إلى كلّ شيعى)، كتاب كافى را مهم‌ترين كتابى مى‌داند كه شيعه در اثبات مذهبش بر آن تكيه دارد و آن را ريشۀ تشيع معرفى مى‌كند، از راه و روش بحث علمى پيروى نكرده است.
بنابراين نه تنها مباحث جزايرى قابل اثبات نيست، بلكه خلاف آن ثابت است؛ چون اگرچه كتاب كافى از مهم‌ترين كتاب‌هاى مورد اعتماد شيعه در زمينه استنباط احكام شرعيه است، ولى در آن احاديث ضعيفى وجود دارد كه حتى در فروع دين نيز نمى‌توان به آنها تمسك جست؛ چه رسد به اصول دين و اثبات مذهب. همچنان‌كه نمى‌توان به كافى يا ديگر كتب حديثى، براى اثبات مذهب و عقيده استناد كرد؛ هرچند احاديثش صحيح باشند. چرا كه در اثبات مذهب و عقيده قطع و يقين لازم است. البته در اصول و عقايد دين، به آن مقدار از احاديث كافى يا غير آن‌كه به حد تواتر رسيده و صدور آنها را از جانب پيامبر (ص) و اهل بيت عليهم السلام قطعى مى‌دانيم، مى‌توان تمسك جست.
علاوه بر اين، علماى شيعه صحت مذهب اماميه و درستى عقايد آن را با دليل‌هاى يقينى عقلى و نقلى اثبات كرده‌اند و در مقابل مخالفان، به احاديثى از رسول خدا (ص) استدلال مى‌نمايند كه در كتاب‌هاى مورد اعتماد مخالفان نقل شده و آنها قائل به صحت آن احاديث هستند. علماى اماميه هيچ‌گاه با احاديثى كه فقط در كتاب‌هاى شيعه آمده و مخالفان آنها را قبول ندارند، استدلال نكرده و مخالفان را به قبول آنها ملزم نساخته‌اند.