88اينجا، جز در وادى الفُرع در جاى ديگرى ديده نمى‌شود؛ بلكه گمان مى‌كنم قديد بيشترين تعداد نخلستان و بالاترين حد سرسبزى و خرمى را دارد. بعد براى عرض سلام خدمت شيخ مطلق ابن مقبول العصيمى، از عتيبه كه امير قديد بود، رسيدم. وى اولين مسئول دولتى است كه بعد از ملاقات با نماينده امير ناحيه مكه تاكنون در طى مسير ملاقات كرده‌ام.
او شماره كارت شناسايى مرا يادداشت كرد و بعد نوشته‌اى به من داد كه خطاب به استاد على بن رومى المولد، مدير مدرسه ابتدايى زيد بن ثابت در البَحُول بود. البحول از تجمع چند دهكده نزديك الظبيه تشكيل شده كه يكى از آنها دهكده الجمعه است.
استاد على را ملاقات كردم و چنانچه امير گفته بود، او فردى اديب و فرهنگى بود و ارزش تحقيق علمى را مى‌فهميد و با محققين زيادى آشنا بود. در مدرسه حركت و جنب و جوش فرهنگى خوبى مشاهده كردم. بر ديوارها روزنامه‌هايى با نام فجرالاسلام، نور على نور و الشروق به چشم مى‌خورد.
استاد على براى اطاعت از دستور امير، اماكن تاريخى مثل خيمه ام‌معبد و المريسيع و جِبِلَه و نقاط ديگر را براى من برشمرد و در مورد محل آنها توضيحاتى را داد. اينجا همه اماكن نشانه‌هاى باقى‌مانده از صدر اسلام هستند كه به همان اسامى گذشته هنوز در اين سرزمين باقى مانده و شناخته مى‌شوند. ساعت 13/20 دقيقه بود كه با تشكر از او، خداحافظى كردم و درحالى‌كه اصرار داشت، جهت صرف ناهار پيش او بمانم، به راه خود ادامه دادم.
درحالى‌كه در سراشيبى وادى حركت مى‌كردم، از همان راهى كه آمده بودم، بازگشتم. هنگام بازگشت در دل وادى، به تپه سياهى برخوردم كه الْحُمَيْمه ناميده مى‌شد و بر بالاى آن ساختمانى از سنگ‌هاى درشت كوه ساخته بودند. پنداشتم كه اين همان محل قرار دادن مَنَاة بت معروف جاهلى بوده است كه مورخين و