220مى‌كرده‌اند. يكى از منزلگاه‌هاى پيامبر در بدر بوده كه در حد فاصل السياله و فرش ملل است.
ابن اسحاق مى‌گويد در جنگ ذات العشيره پيامبر از فيفاء 1 الخبار عبور كرده و در زير درختى در بطحاء ابن ازهر فرود آمده كه به آن ذات الساق گفته مى‌شود و در آنجا نماز گزارده و بعد در همان‌جا مسجدى به نام پيامبر ساخته‌اند و در آنجا براى او غذايى آماده كرده‌اند و حضرت همراه مردم غذا خورده‌اند. از آنجا سنگ‌چين‌هاى البرمه 2 به چشم مى‌خورد. پيامبر از آبى كه در آنجا بوده نوشيده است كه به آن المشرب گفته مى‌شود. بعد آنجا را ترك كرده و درحالى‌كه الخلائق 3 را در سمت چپ خود داشته، از دره‌اى به نام دره بنى‌عبدالله عبور كرده كه اسم امروزى آن همين است. بعد به سمت چپ حركت كرده و در يليل فرود آمده و در آبادى ضبوعه توقف كرده است. از چاه الضبوعة براى شرب استفاده كرده و بعد از راه فرش ملل به راه خود ادامه داده تا مسير جاده به صخيرات اليمام رسيده است. ابن اسحاق گفته در جنگ بدر 4 در مسير خود از مدينه به طرف مكه از راه كوهستانى مدينه كه به طائف مى‌رود حركت كرده و بعد از العقيق 5 و ذى الحليفه و اولات الجيش عبور نموده و ابن هشام گفته (ذات‌الجيش) و بعد به ترتيب از تربان و ملل و غميس الحمام از مريين و صخيرات اليمام و بعد سياله و دره الروحاء عبور نموده است. به نظر من گفته ابن‌اسحاق درست است. چون او مدينه را بهتر مى‌شناسد، و نيز در زمين آن الثمام نمى‌رويد و در آن قمرى آشيانه گزيده است. يمام و قمرى دو نوع كبوتر هستند؛ لذا به وادى آن، غميس الحمام مى‌گويند.