218شش كيلومتر به كوه كوچك سياه‌رنگى كه احتمالا همان صخيرات است، رسيدم. راه سلطانى از پايين آن در سمت جنوب مى‌گذشت.
الصخيرات
كوهى سياه رنگ كه بر فراز آن صخره‌هايى سياه و عمودى قرار گرفته و مسير حاجيان در گذشته از پايين آن عبور مى‌كرده است و در سه كيلومترى شمال شرق سياله و هفت كيلومترى الفريش قرار دارد.
وصف سرزمين صخيرات
امروزه تنها به نام الصخيرات شناخته مى‌شود. در برابر آن وادى فريش با جنگلى از درخت المر از دورترين نقطه سمت راست تا دورترين نقطه سمت چپ كشيده شده و در سمت جنوب، كوه التييس در حد فاصل صخيرات و وادى ابن نفوس به چشم مى‌خورد. در غرب آن، ابتداى وادى سياله غريبه ديده مى‌شود كه به سبب يك بلندى كه در ابتداى آن وجود دارد، وادى الشرفه ناميده مى‌شود و در گذشته به آن شرف السياله مى‌گفته‌اند و در حد فاصل الغور و الجلس قرار دارد؛ چون هر چه از شرف السياله و بلندى عار سرازير مى‌شود سيل آن به سمت شمال در وادى ملل و بعد اضم مى‌ريزد و در سمت جنوب در وادى السداره و الصفراء گسترده مى‌شود. وقتى به پشت سياله نظر بيفكنى، ذات الجياء را كه بلندترين كوه‌هاى اين ناحيه است، مى‌بينى كه گردنه العواقل در آن واقع است و از سمت غرب به كوه‌هاى الفقاره و بعد الاشعر مى‌پيوندد و امروزه ذات‌الجياء به الشَرثاء معروف است.
از اين مكان (صخيرات) كوه عبود را در شمال شرقى مى‌بينى؛ جايى كه وادى‌هاى الفريش و تربان در ملل به يكديگر مى‌پيوندند و فرش ملل درست مى‌شود كه داراى آثار 1 تاريخى مشهورى است. صخيرات اليمام از مدينه، از مسير