33پيشنهاد ستيز پايان مى‌گيرد. نخستين كسى كه از درِ بنى‌شيبه وارد شد، رسول گرامى اسلام(ص) بود. هنگامى كه قريش آن حضرت را ديدند، با صداى بلند گفتند: «اين شخص محمّد امين است... ما به حكم او خشنوديم...».
آنان داستان خود را براى پيامبر(ص) بازگو كردند؛ آن حضرت نيز آتش فتنه را فرو نشاند و مشكل را به زيباترين روش حل كرد و همگان را خشنود ساخت؛ او فرمان داد جامه‌اى آماده كردند و حجر را در آن گذاشتند. سپس به آنان فرمود: «هر قبيله‌اى از شما گوشه‌اى از اين جامه را بگيرد تا همگى در اين فضيلت شريك باشيد». آن‌گاه جامه را برداشتند و برابر جايگاه بردند. پيامبر(ص) حجرالأسود را از ميان جامه برداشت و
آن را در جايگاهش گذاشت و اين كار شادمانى و شادباش قبايل قريش را در پى‌داشت. 1
اين عمل پيامبر اكرم(ص) پيش از رسالت، هم باعث فرونشاندن آتش فتنه شد و هم اين وعده الهى را محقق كرد كه حجرالأسود يا بايد به دست رسول نصب شود يا به دست وصّى او.
ازاين‌رو امام سجاد(ع)، در مسجد جامع دمشق، در معرفى خود و ويژگى‌هاى خاص نبى مكرم اسلام(ص) فرمود: «اَنا ابنُ مَن حَمَلَ الرُّكْنَ بِاَطرَافِ الرّداءِ» 2؛«من پسر كسى هستم كه حجرالأسود را در ميان عبا نهاد و در جاى خود نصب كرد».