15به‌حق سخن نگفته‌اند. اين اختلاف، نشانه پيشرفت در دين نيست؛ بلكه نشانگر واپس‌گرايى در دين است.
مسلمانان! در پيروى از اسلامتان، خدا را در نظر بگيريد و آيين الهى را با وسوسه‌هاى شيطان سركش يا انسان‌هاى نابخرد و مغرض تباه نسازيد.
براى استخراج روايات وارد شده در زمينه توسّل و زيارت، از خدا يارى طلبيدم و خواستم راه انصاف را پيش بگيرم، از جانبدارى و تعصب بى‌جا بپرهيزم و به قوانين حديث‌شناسى پايبند باشم.
هدف از اين نوشته، پس از بيان مواردى كه از ديدگاه خودم در احاديث، صحيح به نظر مى‌رسد، اين است كه نشان دهم اختلاف در مسئله توسّل، اختلاف در فروع دين است. ازاين‌رو شايسته نيست چنين مسئله‌اى موجب شود كه برادر مسلمانى به ديگر برادر مسلمان خويش، عيب بگيرد و او را نكوهش كند.
كسانى‌كه به توسل به پيامبران و اولياء قائل هستند، به دلايلى ثابت، چونان كوه‌هاى پابرجا، متمسك‌اند كه مردود دانستنِ چنين دلايلى جز از انسان‌هاى لجوج و سرسخت، سر نمى‌زند. بنابراين، اگر با اين دلايل قانع نمى‌گرديد، سكوت كنيد و ناسزا نگوييد؛ زيرا اختلاف در مسائل فرعى نياز به چنين زياده‌روى‌ها ندارد. خداوند ما را به راه راست رهنمون گردد.
در مسئله زيارت، هدف اثبات اتفاق‌نظر دانشوران اسلامى بر استحباب يا وجوب زيارت مرقد مطهر رسول اكرم(ص) با شدِّ رِحال (بستن بار سفر به قصد زيارت) يا بدون آن است. كسانى‌كه قائل‌اند زيارتى كه موجب بستن بار سفر به قصد زيارت مى‌شود، حرام است، در حقيقت دست به بدعتى نو زده