44بيانيه‌اى به شرح زير صادر كرد:
«سلام بر كليه موحدين و برادران مسلمان كه به دفاع از اسلام مشغولند و رحمةالله و بركاته.
اما بعد، من به شما و به تمامى انسان‌هاى موحد، فقدان زعيم مسلمين آيةالله العظمى ميرزاى شيرازى كه خداوند نفس مقدس او را پاك گرداند، تسليت مى‌گويم. او رسالت خويش را انجام داد و به پروردگار خود پيوست. بعد از اين‌كه وظيفه خود را كما هو حقه انجام داد و تمام طاقت و توان خويش را در اين راه گذاشت. فوت او سستى و فتورى در اراده شما و خللى در اعمال شما وارد نخواهد كرد.
پس جدّ و جهد كنيد اى حاميان دين، و انقلاب را بر پا نگه داريد و عمليات دفاع را كه از قبل بر شما واجب ساخته‌ايم، بيافزاييد؛ واصبروا وصابروا يثبت الله اقدامكم و ينصركم على القوم الكافرين . نجف 13 ذيحجه 1338، شيخ الشريعه اصفهانى.» 1
ايشان نامه‌هايى نيز به سران: حجاز، آمريكا، فرانسه، روسيه، تركيه، آلمان، هلند و ايران نوشت و اوضاع عراق و جنايت‌هاى دولت انگليس را براى آنها تشريح كرد. 2
ساير علماى بزرگ نجف، سامراء و كاظمين بيانيه‌هايى به همين مضمون صادر كردند و ملت عراق را به مقاومت و ادامه راه دعوت كردند.
رهبرى سياسى شيخ الشريعه حدود چهار ماه طول كشيد و اين عالم مجاهد نيز روز يكشنبه هشتم ربيع الثانى 1339 در سن هفتاد و سه سالگى در شرايط دشوار جنگ چشم از جهان فرو بست و به ديار باقى پر كشيد. پيكر او در ميان تأثر و اندوه مجاهدان و مردم نجف در جوار حرم اميرالمؤمنين (عليه السلام) به خاك سپرده شد. 3
رحلت سه مرجع بزرگ شيعه (سيد يزدى، ميرزاى شيرازى و شيخ الشريعه اصفهانى) در مدت كمتر از دو سال در آن شرايط حساس و بحرانى جنگ، ضربه سختى بود كه بر پيكر جهان اسلام و مردم عراق وارد مى‌شد؛ به طورى كه تأثير آن به سرعت مشاهده شد. صفوف مجاهدان اسلام از هم پاشيد و آنها را مجبور به نشستن پشت ميز مذاكره با دشمن كرد.
سِرپِرسى كاكس كه قبلا حاكم انگليس در عراق بود و موقتاً براى انعقاد قرارداد 1919 به ايران آمده بود، دوباره به عراق بازگشت و به جاى آرنولد ويلسون، به حاكميت عراق منصوب شد. او در ظاهر نسبت به ويلسون، انگليسى معتدلى بود. وقتى او رهبران انقلاب عراق را در موضع ضعف