114شمعدان‌هايى از نقرهْ خالص ديده مى‌شود. نيز دو شمعدان بزرگ با ساختى ظريف و هنرمندانه كه بالا و پايين آنها طلاكارى شده، يافت مى‌شود كه از سوى «سلطان عبدالعزيز عثماني» وقف شده و امضاى عثمانى به نام سلطان بر آنها نقش بسته است. از اين‌گونه شمعدان‌ها در حرم‌هاى كربلا و كاظمين و سامرا و شيخ عبدالقادر و اعظميه (بغداد) نيز به چشم مى‌خورد.
نجف سرزمين دانش
حدود دويست سال است كه نجف براى شيعهْ عراق، سرزمين علم و دانش است و در كنار آن، كربلا نيز سهمى بزرگ دارد. پيش از كربلا، دارالعلم شيعه، شهر حلّه بود. از زمان عباسيان شهر بغداد نيز مركزيتى داشت؛ اما بعدها مدارس علمى از حلّه به كربلا، و از آن‌جا به نجف منتقل گرديد.
مدارس نجف
در نجف چندين مدرسهْ بزرگ علميه وجود دارد؛ از جمله: مدرسهْ صدر در بازار بزرگ، مدرسه‌اى در محلهْ براق، مدرسهْ شيخ مهدى، مدرسهْ معتمد، مدرسهْ صحن شريف، مدرسه ميرزاى شيرازى، مدرسهْ ميرزا حسين خليلى، مدرسهْ شيخ ملا كاظم خراسانى و مدرسهْ سيد كاظم يزدى.
دانش هاى مورد مطالعه و آموزش
دانش‌هايى كه در اين مدارس آموخته مى‌شود، عبارتنداز: صرف، نحو، بيان، ادب، منطق، حساب (از خلاصة الحساب شيخ بهايى) ، اصول، تفسير، كلام، حكمت عقلى (از شرح باب حادى عشر) ، شرح تجريد قوشچى، شرح منظومهْ سبزوارى، اشارات و شفاى بوعلى سينا، شرح مقاصد و مانند آن، هيئت و طب به شيوهْ يونانيان و. . . . شعر و ادب نيز در نجف بازار پررونقى دارد.
تعداد طلاب نجف
شمار طلاب مشغول به تحصيل نجف، به 12هزار نفر مى‌رسيد؛ اما پس از اشغال عراق توسط انگليسى‌ها بسيارى از طلاب نجف را ترك كردند؛ چندان كه امروزه از تعداد آنها به شدت كاسته شده و بيم آن مى‌رود كه ديگر هيچ طلبه‌اى در اين شهر يافت نشود؛ مگر اين‌كه خداى تعالى امر ديگرى را اراده فرمايد.