24اينكه گفت: من به رسول خدا(ص) پناه مى‌برم، ابو مسعود در اين موقع غلامش را رها كرد...
همان‌گونه كه مى‌توان اوليا را به سوى درگاه الهى وسيله قرار داد. همچنين مى‌توان از اوليا خواست كه وسيله قرب و شفاعت شوند.
نورالدين سمهودى در اين باره مى‌گويد:
وقد يكون التوسل به[(ص)] بطلب ذلك الأمر، بمعنى انّه[(ص)] قادر علي التسبب فيه بسؤاله و شفاعته الي ربّه، فيعود الي طلب دعائه، و ان اختلفت العبارة، و منه قول القائل له: أسألك مرافقتك في الجنة. الحديث، ولايقصد إلاّ كونه[(ص)] سبباًو شافعاً. 1
و گاهى توسل به او(ص) به درخواست آن امر است، به اين معنا كه پيامبر(ص) قادر بر سبب واقع شدن در آن امر به درخواست و شفاعت او به سوى پروردگارش مى‌باشد، و بازگشت آن به درخواست دعاى اوست،گرچه عبارت مختلف است، و از اين قبيل است قول گوينده به او: از تو مى‌خواهم همنشينى تو را در بهشت و مقصود او جز سبب و شفيع شدن پيامبر(ص) نيست.
ج) استعانت به دعاى غير
يكى ديگر از انواع استعانت، كمك گرفتن از ديگران به صورت درخواست دعا كردن است؛ يعنى التماس دعا گفتن. اين مورد نيز اشكالى