23مضمون اين حديث را برخى از بزرگان اهل سنت تجربه كرده‌اند.
طبرانى در كتاب «المعجم الكبير» بعد از نقل اين حديث مى‌گويد:
« وقد جرّب ذلك » 1؛ «اين دستور تجربه شده است».
نووى در كتاب «الأذكار» بعد از ذكر حديث مى‌گويد:
حكى لى بعض شيوخنا الكبار في العلم انّه انفلتت له دابة اظنّها بغلة و كان يعرف هذا الحديث، فقاله، فحبسها الله عليهم في الحال. و كنت انا مرّة مع جماعة فانفلتت منّا بهيمة و عجزوا عنها، فقلته فوقفت في الحال... 2
برخى از مشايخ بزرگ ما در علم براى من حكايت كرد كه چهارپايى از او كه گمان مى‌كنم استر بود گم شد، و او اين حديث را مى‌دانست، و به آن عمل كرد و خداوند بر او فوراً محبوس نمود. و من يك بار با جماعتى بودم كه چهارپايى از ما ناپديد شد و همگى از پيدا كردن آن عاجز ماندند، و من آن جمله را گفتم و فورى آن چهارپا ايستاد...
مسلم به سندش درباره ابومسعود نقل مى‌كند:
انّه كان يضرب غلامه، فجعل يقول: اعوذ بالله، قال: فجعل يضربه، فقال: اعوذ برسول الله. فتركه... 3
او غلامش را مى‌زد و غلامش شروع كرد به گفتن اين جمله: من به خدا پناه مى‌برم. راوى مى‌گويد: او همين‌طور غلامش را مى‌زد تا