25ندارد وقرآن نيز در موارد بسيارى به آن اشاره كرده است؛ مثلاً كمك نگرفتن از دعاى ديگران را از صفات منافقين شمرده و مى‌فرمايد:

(وَ إِذٰا قِيلَ لَهُمْ تَعٰالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللّٰهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ) (منافقون: 5)

هنگامى كه به آنان گفته شود: بياييد تا رسول خدا براى شما استغفار كند، سرهاى خود را (از روى استهزاء و كبر و غرور) تكان

مى‌دهند و آنها را مى‌بينى كه از سخنان تو اعراض كرده و تكبر مى‌ورزند.

در جايى ديگر كمك گرفتن از دعاى مؤمنين را حاجتى فطرى مى‌داند ودرباره برادران يوسف مى‌فرمايد:

(قٰالُوا يٰا أَبٰانَا اسْتَغْفِرْ لَنٰا ذُنُوبَنٰا إِنّٰا كُنّٰا خٰاطِئِينَ* قٰالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ) (يوسف: 97 و 98)

گفتند: پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه كه ما خطاكار بوديم! گفت: به‌زودى براى شما از پروردگارم آمرزش مى‌طلبم كه او آمرزنده و مهربان است.

و درباره استغفار مؤمنين هم مى‌فرمايد:

(وَ الَّذِينَ جٰاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنٰا وَ لِإِخْوٰانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونٰا بِالْإِيمٰانِ) (حشر: 10)

(همچنين) كسانى كه بعد از آنها [بعد از مهاجران و انصار] آمدند و مى‌گويند: پروردگارا! ما و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند، بيامرز.