58بدان همت گماشتند و از هيچ تلاشى براى خاموش‌ساختن نور و فرونشاندن آتش آن و از بين‌بردن اثر آن فروگذار نكردند، قرآن كريم، آن پناهگاه دست‌نيافتنى و ستون استوار است كه معارف دينى در پناه و دژ [تسخير ناشدنى] آن قرار مى‌گيرد و سند زنده و جاويد منشور نبوت و عنصر دعوت و تبليغ است؛ زيرا مى‌دانند اگر حجيت قرآن به تباهى رود، امر نبوت نيز بدين‌ترتيب فاسد شده و نظام دين مختل گرديده و از بنيان آن، سنگى روى سنگ قرار نخواهد گرفت.
از اين استدلال‌كنندگان به روايات منسوب به صحابه يا امامان اهل‌بيت( عليهم السلام )، بر تحريف كتاب خداى سبحان و ابطال حجيت آن جاى شگفتى است. در صورتى‌كه با بطلان حجيت قرآن، نبوت بى‌فايده و معارف دينى بيهوده و بى‌اثر مى‌گردد و آن‌گاه اين سخن چه سودى دارد كه بگوييم: مردى در فلان تاريخ ادعاى نبوت كرد و قرآن را به‌عنوان معجزه آورد. اما خود رحلت كرد و قرآنش تحريف شد و از او چيزى كه رسالتش را تأييد كند، در دست ما باقى نماند، مگر گروندگان به او كه به راستى دعوتش اجماع دارند و قرآنى را كه به‌عنوان معجزه آورد بر نبوتش دلالت دارد و اجماع، حجت است؛ زيرا پيامبرِ نامبرده حجيت آن را معتبر دانسته يا مثلاً كاشف از گفته امامان اهل‌بيت اوست!
خلاصه سخن، احتمال دست‌اندازى در احاديث، كه احتمالى