35كسانى كه آيات ما را تحريف مى‌كنند، بر ما پوشيده نخواهند بود. آيا كسى كه در آتش افكنده مى‌شود بهتر است يا كسى كه در روز قيامت با امنيت به عرصه محشر مى‌آيد؟ هر كارى مى‌خواهيد بكنيد. او به آنچه انجام مى‌دهيد، بيناست. كسانى كه به اين ذكر (قرآن)، هنگامى كه به سراغشان آمد، كافر شدند [نيز بر ما مخفى نخواهند ماند] و اين كتابى است قطعاً شكست‌ناپذير كه هيچ‌گونه باطلى، نه از پيش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى‌آيد؛ چرا كه از سوى خداوند حكيم و شايسته ستايش، نازل گشته است.
بنابراين خداى متعال بيان مى‌كند كه قرآن از آن رو كه ذكر است، نه در حال و نه در آينده، هرگز باطل بر آن چيره نخواهد شد و به آن راه نمى‌يابد و اين ذكر بودن كتاب، يعنى ابطال و تغيير و تحريف در اين مجموعه راهى ندارد.
همچنين خداوند مى‌فرمايد: (إِنّٰا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنّٰا لَهُ لَحٰافِظُونَ) ؛ «ما ذكر را نازل كرديم و ما به‌طور قطع آن را حفظ مى‌كنيم». (حجر: 9)
خداوند [لفظ] ذكر و حفظ را مطلق آورده است. بنابراين قرآن در سايه حفظ الهى از هرگونه فزونى و كاهش و تغيير در لفظ يا ترتيب، كه آن را از ذكربودن بيندازد و ذكربودن آن را نسبت به خداى سبحان به‌گونه‌اى باطل كند، مصون خواهد بود.
خلاصه دليل گذشته
خدا قرآن را بر پيامبرش نازل كرد و آن را در آيات بسيارى با ويژگى‌هايى توصيف نمود. اگر يكى از اين ويژگى‌ها با فزونى يا كاهش