33بيزانسى‌ها و در ادامه حمله‌هاى سلسله‌وار ضد قبايل عرب متمركز در مناطق ميانى جزيرةالعرب رخ داده باشد.
احتمال ديگر اين است كه هدف از اين كار، تلاش براى تسلط بر مسير حركت كاروان‌هاى تجارى‌اى باشد كه از خيبر مى‌گذشتند. يكى از مهم‌ترين راه‌هاى بازرگانى، از «قنا» در «حضرموت» آغاز و از مناطق «مأرب»، «نجران»، «يثرب» و پس از آن، از خيبر و الحجر(مداين صالح) مى‌گذشت؛ اما اين راه پس از الحجر منشعب مى‌شد. راهى از وادى «سرحان» عبور مى‌كرد و به سرزمين بين‌النهرين مى‌رسيد و راه ديگر نيز، از «بتراء» مى‌گذشت و به «غزه» منتهى مى‌شد.
احتمال سوم، اين است كه پادشاه غسانى، براى يارى عموزادگان خود، يعنى اوس و خزرج، به يهوديان خيبر حمله كرده باشد؛ زيرا به احتمال قوى، ميان اوس و خزرج درگيرى ايجاد شده بود.
خيبر در آن زمان، در بنگاه تجارى اعراب مشاركت داشت. اين بنگاه تجارى را بازارها مى‌ناميدند. به‌طور معمول، اين بازارهاى دوره‌اى و ماهانه از بازار «دومةالجندل» در ماه ربيع‌الاول آغاز مى‌شد و پس از آن به ترتيب، بازارهاى «المشقر»، در جمادى‌الثانيه؛ «صحار»، در كشور «عمان» و در اول رجب؛ «دبا»، بازار «شحر» در حضرموت در ماه شعبان؛ بازار «عدن و صنعاء»، در ماه رمضان؛ بازار «عكاظ»، در ذى‌قعده؛ بازارهاى «ذى‌مجاز و مجنه»، در ذى‌حجه و... برگزار مى‌شد؛ اما پس از پايان موسم حج و حركت مردم به‌سوى شمال، بازار نطاه در خيبر به پا مى‌شد. به اين ترتيب، خيبر، در اين چرخه اقتصادى مشاركت داشته است. علاوه بر اين، از خيبر كاروان‌هايى گذر مى‌كردند كه مَلِك،