4اميرالمؤمنين؟ أدخل يا ابامحمدالحسن؟ أدخل يا ابا عبدالله الحسين؟ أدخل يا ابا محمد على بن الحسين؟ أدخل يا ابا جعفر محمد بن على؟ أدخل يا ابا عبدالله جعفربن محمد، أدخل يا مولاى يا اباالحسن موسى بن جعفر؟ أدخل يا مولاى يا ابا جعفر، أدخل يا مولاى محمد بن على؟ 1
جالب اين‌جاست كه براى ورود به حرم امام موسى بن جعفر و امام جواد (عليهما السلام)، ابتدا از حضرت رسول(صلى‌الله و عليه وآله)، سپس از اميرالمؤمنين(عليه السلام) و آن گاه از هر يك از امامان قبل از آنها، اذن دخول طلبيده مى‌شود؛ سپس از خود آن دو پيشواى معصوم كه در حرم كاظمين مدفونند، اذن دخول خواسته مى‌شود و اين، همان مضمونى است كه در اذن دخول‌هاى ديگر هم مطرح شده است و هر يك از اين حرم‌هاى شريف اولياى دين، خانه پيامبر(صلى‌الله و عليه وآله) و سراى عترت مصطفى به شمار مى‌رود كه متعلق به اين خاندان پاك است.
در اين قسمت، نقل كلام مرحوم شيخ عباس قمى در آداب زيارت، خالى از لطف نيست. وى به عنوان ادب نهم از آداب زيارت، مى‌نويسيد:
نهم: بر در حرم شريف ايستادن و اذن دخول طلبيدن و سعى در تحصيل رقّت قلب و خضوع و شكستگى خاطر نمودن، به تصور و فكر در عظمت و جلالت قدر صاحب آن مرقد منور، و اين‌كه مى‌بيند ايستادن او را و مى‌شنود كلام او را جواب مى‌دهد سلام او را، چنان‌كه به همۀ اينها شهادت مى‌دهد در وقت خواندن اذن دخول و تدّبر در محبت و لطفى كه به شيعيان و زائرين خود دارند و تأمّل در خرابى‌هاى حال خود و خلاف‌ها كه با آن بزرگواران كرده و فرموده‌هاى بى‌حدّ كه از ايشان نشنيده. و آزارها و اذيت‌ها كه از او به ايشان يا به خاصّان و دوستان ايشان رسيده كه برگشت آن به آزردن ايشان است و اگر به راستى در خود نگرد، قدم‌هايش از رفتن بازايستد و قلبش هراسان و چشمش گريان شود و اين، روح تمام آداب است... . 2
انجام اين سنت و رعايت اين ادب، به طور طبيعى براى زائر هر يك از حرم‌ها، «انقلاب روحى» پيش مى‌آورد و خود را در «محضر» صاحب قبر حسّ مى‌كند و خشوع قلبى برايش پيدا مى‌شود.
از قول مرحوم شهيد نقل شده است كه زائر، بر درگاه حرم بايستد؛ دعا كند و اذن بطلبد و اگر در دل خود، خشوعى احساس كرد و رقّت قلب حاصل شد، وارد شود وگرنه، بهتر است كه براى ورود، زمان ديگرى را انتخاب كند كه رقت قلب و خشوع، حاصل شود. 3