33
سيرۀ زيارتى امام هادى (عليه السلام)
ابن قولويه از محمد بن حسن وليد چنين نقل مى‌كند:
روى عن ابى الحسن عليه‌السلام انه كان يقول عند قبر اميرالمؤمنين(عليه السلام): السلام عليك يا ولى الله، اشهد انّك انت اول مظلوم و اول من غصب حقّه...؛
1
از امام هادى(عليه السلام) نقل شده است كه امام(عليه السلام) - وقتى براى زيارت امير المؤمنين (عليه السلام) مى‌آمد - اين طور سلام مى‌كرد: سلام بر تو اى ولىّ خدا! شهادت مى‌دهم كه تو اول مظلوم عالم هستى و نخستين كسى هستى كه حقش غصب گرديد.
سيرۀ زيارتى امام حسن عسكرى و حضرت مهدى (عليهما السلام)
از آن جا كه امام حسن عسكرى(عليه السلام) اكثر عمر مباركش را تحت نظر يا در زندان بوده و خلفاى عباسى به شدت مراقب آن حضرت بودند؛ تا جايى كه حتى امام(عليه السلام) را طبق نقل مرحوم علامه مجلسى در محله‌اى به نام عسكر - محل لشكريان و نظاميان - منزل داده بودند؛ تا كاملاً مراقب او باشند، از اين رو، مشهور است كه امام عسكرى(عليه السلام) حتى به زيارت خانه خدا نيز نتوانست مشرف شود و طبيعى است كه از زيارت‌هاى وى هم چيزى نقل نشده باشد؛ ولى مى‌توان گفت قطعاً آن امام نيز مخفيانه يا به طور آشكار به زيارت اجدادش به ويژه رسول خدا(صلى‌الله و عليه وآله) رفته است؛ همانطور كه در مورد فرزند بزرگوارش حضرت مهدى(عليه السلام) با اين كه از نظرها غايب است، نقل شده كه افراد صالح و شايسته، آن بزرگوار را در حرم‌هاى امامان معصوم (عليهم السلام) مشاهده كرده‌اند. 2
بنابراين، از احاديث نقل شده از كتاب‌هاى شيعه و سنى به خوبى استفاده شود كه زيارت قبور مؤمنين به ويژه قبور معصومين (عليهم السلام)، مورد ترغيب و تشويق پيامبر عظيم الشأن(صلى‌الله و عليه وآله) و خاندانش بوده است و آنان عملاً هم ديگران را به اين موضوع توجه داده و سعى كرده‌اند آنان را به اين امر راهنمايى كنند و علاوه بر اين از احاديث استفاده مى‌شود كه ايستادن، نماز خواندن، دعا كردن و استغفار نمودن براى خود و مردگان، به ويژه اولياى الهى، در كنار قبر آنان، نه تنها جايز، بلكه كار شايسته و پسنديده‌اى است و بر خلاف عده‌اى از منحرفان از مكتب اسلام - همانند وهابيان - كه اين اعمال را شرك و زائران را متهم به بت‌پرستى مى‌كنند، نماز خواندن، دعا كردن، استغفار نمودن و ايستادن بر سر قبور و زيارت اولياى الهى، كارى شايسته و پسنديده و مورد تأييد و تشويق رهبران دينى بوده است و كتاب‌هاى حديثى تشيع و تسنن، اين موضوع را اثبات مى‌كند.