213. مرحوم شيخ مفيد مى‌نويسد:
پيامبر عظيم الشأن در زمان حياتش دستور مى‌داد كه به زيارت حضرت حمزه سيدالشهدا(عليه السلام) برويد و خودش نيز به زيارت شهدا مى‌رفت و حضرت فاطمه(سلام‌الله‌عليها) نيز پس از رحلت پيامبر(صلى‌الله و عليه وآله)، مرتب به زيارت قبر حضرت حمزه مى‌رفت و مسلمانان نيز به زيارت او رفته، ملازم قبر او مى‌شدند. 1
4. ديلمى مى‌گويد:
رسول خدا(صلى‌الله و عليه وآله) هنگامى كه به قبرستان وارد مى‌شد، خطاب به مردگان چنين مى‌فرمود:
سلام بر شما اى جسمان فانى شده و استخوان‌هاى پوسيده شده و از دنيا خارج شده.
سپس مى‌فرمود:
خدايا بر آنان آسايش و راحتى عنايت فرما و سلامى از ما و خودت كه ارحم الراحمين هستى، به آنان برسان. 2
سيرۀ زيارتى امير المؤمنين (عليه السلام)
1. ذيال بن حرمله مى‌گويد:
كان على بن ابيطالب(عليه السلام) يقدو و يروح على قبر رسول الله(صلى‌الله و عليه وآله) بعد وفاته و يبكى تفجيعا ثم يقول: يا رسول الله ما احسن الصبر الاّ عنك و اقبح البكاء الا عليك.
ما غاض دمعى عند نازلة
ثم يمرغ وجهه فى التراب و يبكى و يندب و يذكر ما حلّ به بعده و يقول بعد ذلك: ماذا على من شمّ تربته احمد
على بن ابى‌طالب(عليه السلام) پس از رحلت پيامبر اكرم(صلى‌الله و عليه وآله)، مرتب نزد قبر آن بزرگوار مى‌رفت و مى‌گريست و سپس مى‌فرمود: بردبارى زيباست؛ مگر در مصيبت تو و گريه ناپسند است؛ مگر بر تو و سپس مى‌فرمود: هرگز اشكم در مشكل و مصيبتى كم نشد؛ مگر آن كه تو را سبب گريه قرار دادم. چون از تو ياد مى‌كنم، اشك چشمانم سخاوتمندانه سرازير مى‌شود.
بعد امام(عليه السلام) صورتش را بر خاك مى‌گذاشت و گريه و زارى مى‌كرد و از آن