35
و فاطمة و الحسن و الحسين، يا غاية كلّ محزون و ملهوف و مكروب و مضطرّ، أن تؤمنه بأماننا ممّا يجد، و أن تمحو من طينته ما قدّر عليها من البلاء، و أن تفرّج كربته يا أرحم الرّاحمين؛ 1
خدايا، تو اين نفس را از سرشتى كه برگزيدى آفريدى، و از آن اوليا ودوستداران اوليائت را قرار دادى، و اگر بخواهى كه آفتها را از آن دورسازى خواهى كرد. خداوندا، ما به خانهات پناه آورديم، خانهاى كه هر كس به آن پناهنده شود در امان است، ما پناهنده به آن شدهايم، من از تومى خواهم اى كسى كه به واسطۀ نورش، از آفريدههايش در حجاب قرار گرفته است (ومخلوقات از درك وى ناتوان وعاجزند)، از تو مىخواهم به حق محمد و على و فاطمه و حسن و حسين، اى غايت وهدف تمام محزونان و گرفتاران و بيچارگان، او را به واسطه پناه آوردن ما در امان وپناه خود قرار دهى، واز آنچه دچارش شده است نجات دهى، واز بلاى نوشته ومقدّرش دور وپاكش سازى، وگرفتاريش را برطرف سازى، اى مهربانترين مهربانها.
و در الهدايه شيخ صدوق اين دعا هنگام قرار گرفتن برابر ناودان در حين طواف آمده است:
اللهمّ أعتق رقبتى من النار، و وسّع عليّ من رزقك الحلال، وادرء عنّي شرّ فسقة العرب و العجم، و شرّ فسقة الجن و الانس؛ 2