34 علامۀ مجلسى به نقل از يك مجموعۀ خطى، پانزده مكان مناسب براى دعا در مكه را اين‌گونه برشمرده است: زيرناودان، نزد مقام ابراهيم، نزد حجرالاسود، بين مقام ابرهيم و در كعبه، داخل كعبه، نزد چاه زمزم، بر روى صفا و مروه، در مشعر، نزد جمرات سه‌گانه، هنگام ديدن كعبه. ¹ بعض از ادعيه نيز در اين موضوع وارد شده است:

در دعوات راوندى آمده است: روزى امام صادق(ع) با جماعتى از مردم زير ناودان در حجر نشسته بود كه پيرمردى پريشان‌خاطر نزد ايشان آمد و پس از عرض سلام عرضه داشت: من دوستدار شما اهل‌بيت و از دشمنانتان بيزارم. به گرفتارى بزرگى مبتلا شده‌ام واز اين رو، به اين خانه پناه آورده‌ام. پس از آن گريست و خود را بر روى حضرت انداخت و مشغول بوسيدن سروپاى آن حضرت شد، امام خود را كنار كشيد و بسيار ناراحت شد. آنقدر كه اشك از چشمان مبارك حضرتش سرازير شد. آن‌گاه حضرت رو به جماعت كرد و فرمود: اين برادر شماست كه از شما يارى مى‌طلبد، دست‌هايتان را به دعا برداريد. حضرت خود دست‌ها را بلند كرد و ما نيز چنان كرديم، آن‌گاه حضرت چنين دعا فرمود:

اللهمّ انك خلقت هذه النفس من طينة أخلصتها و جعلت منها أوليائك و أولياء أوليائك، و إن شئت أن تنحّى عنها الآفات فعلت، اللهمّ و قد تعوّذنا ببيتك الحرام الذى يأمن به كلّ شىء، وقد تعوّذنا و أنا أسألك يامن احتجب بنوره عن خلقه، أسألك بمحمد و على