321
2. كسانى كه روزه بر آن‌ها واجب نيست
مذاهب اسلامى؛ روزه بر افراد زير واجب نيست: 1. بيمارانى كه روزه براى آن‌ها ضرر داشته باشد 2. زن حامله يا شيرده كه روزه براى خودش يا فرزندش ضرر دارد 3. كسى كه بر اثر تشنگى و گرسنگى به مشقت مى‌افتد 4. پيرانى كه نمى‌توانند روزه بگيرند يا براى آن‌ها مشقت دارد.
يادآورى:
طبق فقه اهل بيت عليهم السلام ، بيمارى كه روزه براى او ضرر دارد، واجب است افطار كند و روزۀ او حرام است. 1
3. قضاى روزۀ رمضان
مذاهب اسلامى؛ كسى كه روزه ماه رمضان را عمداً ترك كرده يا عذرى داشته يا روزه‌اش باطل بوده، بايد آن‌ها را در زمانى كه روزه گرفتن مجاز است، قضا كند. همچنين به نظر تمامى مذاهب، جز حنفيه، در ماه رمضان نمى‌توان نيت روزۀ قضا كرد و در صورت نيت قضا، نه قضاى او صحيح است و نه اداى او، ولى حنفيه مى‌گويند اداءً واقع مى‌شود ولى در يوم‌الشك قضا صحيح است و كسى كه قضا به گردن دارد بايد بدون تأخير تا رمضان آينده قضا كند؛ به نظر غير حنفيه و غير شافعيه. ولى به نظر حنفيه وجوب قضا موسّع است و تأخير آن اشكال ندارد، به نظر شافعيه هم در صورتى كه بدون عذر روزه خورده، قضاى آن فورى است و الاّ فورى نيست. 2