320 شافعيه؛ موجبات قضا عبارت‌اند از: 1. رسيدن چيزى به جوف 2. دود غليظ 3. ادخال انگشت در قُبُل يا دُبُر 4. داخل كردن چيزى در گوش 5. خوردن غذاى لاى دندان 6. قى كردن عمدى 7. خارج كردن مگسى كه در جوف وارد شده است 8. آروغ زدن عمدى و آمدن چيزى از معده به حلق 9. انزال به سبب مباشرت ولو فاحش باشد و انزال به سبب تقبيل يا لمس و اما انزال به سبب نظر يا فكر،اگر عادت او نباشد، مانند احتلام، مفسد نيست.

مالكيه؛ كسى كه مفطرى تناول كند و شرايط وجوب كفاره را نداشته باشد، فقط بايد روزه را قضا كند و اما آنچه روزه را باطل نمى‌كند و موجب قضا نيست، عبارت‌اند از:

1. استفراغ 2. رسيدن غبار غليظ به حلق 3. طلوع فجر در حال اكل و شرب در صورت طرح مأكول و مانند آن 4. غلبۀ منى يا مذى به مجرد نظر يا فكر 5. فرو دادن آب دهان جمع شده يا غذاى لاى دندان 6. روغن قرار دادن روى زخم 7. احتلام. ¹

احكام روزه

1. شرايط وجوب روزه

مذاهب اسلامى؛ شرايط وجوب روزه عبارت‌اند از: 1. عقل؛ روزه بر مجنون واجب نيست 2. بلوغ؛ روزه بر كودك واجب نيست اگرچه مشروعيت دارد 3. طهارت از حيض و نفاس 4. مسافر نبودن 5. بيمار نبودن. اما در مورد بيهوش و مست، ميان مذاهب اختلاف وجود دارد. در مورد كافر نيز اختلاف كرده‌اند. اماميه روزه را بر كافر واجب مى‌دانند، ولى اسلام را شرط صحت آن مى‌شمرند، مذاهب اهل سنت، اسلام را شرط وجوب ذكر كرده‌اند. ²