32زائرى كه نماز خواندن در اوّل وقت براى او به صورت فرهنگ در نيامده و به نماز اوّل وقت بى‌توجه است، چگونه مى‌توان او را در مدّت كوتاهى به اين امر مهمّ مقيد ساخت و يا زائرى كه به برخى از تخلّفات رفتارى، عادت كرده، در چند روز نمى‌توان او را از عادتها و روش‌هاى غلط بازداشت. به نظر مى‌رسد بهترين راه حل آن است كه با بهره‌گيرى از نظرسنجيها و با همكارى مجموعۀ نهادهاى فرهنگى كشور، بتوان از اين‌گونه كارها جلوگيرى كرد. البته نتايج نظرسنجيها را نيز بايد منتشر ساخت و چه بهتر كه ما ابتدا خودمان را نقد كنيم و از اين مسأله نهراسيم. مشكلات را نيز صادقانه با مردم و حجاج در ميان بگذاريم. برنامه‌هاى سال آينده را هم براى مردم تبيين كنيم تا ان شاء الله از حجم اين مشكلات كاسته شود.
در زمينۀ اجرايى نيز به رغم كارهاى انجام شده در زمينۀ حمل و نقل درون‌شهرى مكّه، باز هم كاستيهايى داشتيم؛ به‌خصوص در منطقۀ باب على عليه السلام ، در اطراف مسجدالحرام، كه به دليل تراكم حجاج، هنگام سوار شدن حجاج به اتوبوسها ازدحام شديدى ايجاد مى‌شد كه زيبندۀ حجاج ما نبود، البته حل اين مشكل هم در توان جمهورى اسلامى ايران نيست.
دولت عربستان بايد مشكل را حل كند و زائران ما هم بايد نيم تا يك ساعت پس از نمازها، از مسجدالحرام خارج شوند تا كمى از تراكم جمعيت كاسته شود.
اعزام حجاج به مدينه و فرود آنان در فرودگاه مدينه نيز منافع فراوانى براى حجاج ما در برداشت، ليكن فرودگاه مدينه، ظرفيت لازم را براى پذيرش اين همه حاجى ندارد كه اميدواريم به تدريج اين مشكل حل شود.
مشكل ديگر تأخير در پروازها بود كه در پاره‌اى موارد خاطر زائران را مى‌آزرد.
در معاينات پيش از عزيمت حجاج نيز مشكلاتى داشتيم و من در جلسه‌اى كه اخيراً براى مديران كاروان‌هاى حج سال 1426 داشتم عرض كردم كه آنان همان‌گونه كه مشكل باردارى بانوان زائر را با دقتى كه از طريق دستياران زن داشتند، در سالهاى قبل حل كردند مى‌توانند در سالهاى آينده نيز براى حل اين معضل چاره‌انديشى كنند.
طول كشيدن بازرسيها در فرودگاه جدّه نيز از كاستيهاى حج سال قبل بود.