35فرمود: «اى عيسى از چشم‌هايت اشك‌هايت را و از قلبت خشوعت را به من ده.» 1
نكته دوم اين كه در حديث پيش‌گفته شد فعل «ابكت» به شهر مكه نسبت داده شده بود. اين مسأله در برخى احاديث گذشته هم به چشم مى‌خورد و افعالى نظير «اخرجتهم»، «اهلكتهم» به شهر مقدس مكه منسوب شده بود. همچنين در آيه 96 سورۀ آل‌عمران دو وصف مبارك و هدايت براى مكه ملحوظ شده است. تمامى موارد نشان از آن دارد كه شهر مكه خاصيتى دارد و مى‌تواند كارهايى مثل گرياندن چشم گنهكاران و تائبين، خارج كردن و نابودى كردن ظالمين و هدايت مستعدين را انجام دهد. البته اين خاصيت به خودى خود به دست نمى‌آيد، بلكه عطيه‌اى الهى است و اين عطيه و لطف به جهت شرافت، عظمت و حرمتى است كه خداوند براى اين شهر مبارك قرار داده است.
سه) ام‌القرىٰ
نام ديگر اين شهر ام‌القرىٰ است. اين عنوان و نامگذارى در برخى از احاديث ذكر شده است. اميرمؤمنان على عليه السلام در پاسخ مردى كه سؤال كرد چرا مكه ام‌القرى ناميده شده است فرمود:
«لاَِنَّ الاَْرْضَ دُحِيَتْ مِنْ تَحْتِهَا». 2
«زيرا زمين از زير مكه گسترانده شد.»
حضرت در حديث مشابهى نيز به مسأله دحو الارض اشاره مى‌كند. 3
بر اساس احاديث مذكور يكى از نام‌هاى شهر مكه، ام‌القرى است. اين واژه تركيبى است از دو كلمۀ «ام» و «قرىٰ» . اگر به كتاب‌هاى لغت مراجعه شود به دست مى‌آيد 4 كه واژۀ «ام» معانى مختلفى دارد از قبيل: اصل، مجمع الاشياء، منشأ، مرجع، مقصد و مادر.