34ناميدند؟ فرمود: «لِبُكَاءِ النَّاسِ حَوْلَهَا وَ فِيهَا»؛ 1«چون مردم در اين شهر و اطراف آن گريه مى‌كنند» . همچنين از حضرت امير عليه السلام سؤالى مشابه شد و آن حضرت فرمود: «لِأَنَّهَا بَكَّتْ عُيُونَ الْجَبَّارِينَ وَ الْمُذْنِبِينَ»؛ 2«چون مكه چشم‌هاى جباران و گناهكاران را مى‌گرياند.»
در اينجا نكاتى قابل ذكر است:
نكته اول اين كه يكى از آداب ورود و حضور در شهر مقدس مكه اشك و آه است. گريه سيد آداب و نورچشم سالكين است. گريه نشانه رقّت قلب و دليل اخلاص است. هر گاه عملى بااخلاص و با قلب خاشع و نرم انجام شود، قطعاً مورد پذيرش ذات حق قرار خواهد گرفت. انسانى كه داراى قلب رقيق و چشم گريان است، به خدا نزديك و از دنيا و دنياطلبى دور است، در مقابل، دعايى كه از روى قساوت قلب باشد مردود است و مورد قبول واقع نمى‌شود. امام صادق فرمود:
«لاَ يَسْتَجِيبُ دُعَاءً بِظَهْرِ قَلْبٍ قَاس ٍ». 3
«خدا دعايى كه از روى قساوت قلب باشد نمى‌پذيرد.»
از سوى ديگر گريه و اشك نشانۀ بريدن از غير خدا است. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در بيانى گهربار فرمود:
«اگر خدا عبدى را دوست داشته باشد، حزنى در قلب او قرار مى‌دهد ؛ زيرا خداوند قلب حزين را دوست دارد. عبدى كه از خوف خدا گريان باشد داخل آتش دوزخ نمى‌شود.» 4
خداوند خواهان اشك است و اشك، مطلوب خداست. خداى سبحان از چشم‌هاى بندگانش اشك و از قلب‌هاى آنها خشوع مى‌خواهد. خداوند به عيسى عليه السلام