81بود، بالاخره پناهگاه مسلمانان شد؟
ريشۀ اين حوادث را بايد در تاريخ زندگانى خديجه جستجو نمود. چيزى كه مسلم است اين است كه:
اين نوع گذشت و فداكارى تا ريشۀ ثابت و پاك و معنوى نداشته باشد، صورت نمى‌پذيرد.
صفحات تاريخ گواهى مى‌دهد كه اين ازدواج معلول و مولود ايمان خديجه به تقوى و پاكدامنى و عفت و امانت عزيز قريش بود. شرح زندگانى خديجه و رواياتى كه در فضيلت او وارد شده است، اين مطلب را بيشتر روشن مى‌نمايد.
خديجه زنى پاكدامن و عفيف بود، پيوسته دنبال شوهرى متقى و پرهيزكار مى‌گشت از اين نظر پيامبر صلى الله عليه و آله دربارۀ وى فرمود: «خديجه از زنان با فضيلت بهشت است». اول كسى كه از زنان، به محمد صلى الله عليه و آله ايمان آورد، خديجه بود. امير مؤمنان عليه السلام ، در خطبه‌اى كه به غربت اسلام در آغاز بعثت اشاره مى‌نمايد، مى‌فرمايد:
«خانوادۀ مسلمانى در اسلام نبود، جز خانواده‌اى كه از پيامبر صلى الله عليه و آله و خديجه عليها السلام تشكيل يافته بود و من سومين نفر آنها بودم». 1
«ابن اثير» مى‌نويسد: تاجرى به نام «عفيف» وارد مسجد الحرام شد و از اجتماع و عبادت يك جمعيتِ سه نفرى كاملاً در شگفت ماند. ديد پيامبر صلى الله عليه و آله با خديجه عليها السلام و على عليه السلام مشغول پرستش خدايند. خدائى كه مردم آن منطقه، پرستش او را فراموش كرده‌اند و به «خدايان» پيوسته‌اند. وى براى تحقيق، با عموى پيامبر «عباس» ملاقات كرد و آنچه را ديده بود به وى گفت و از حقيقت امر پرسيد. وى گفت: نفر نخست مدعى نبوت و پيامبرى و آن زن، همسر وى خديجه و نفر سوم فرزند برادرم على عليه السلام است. سپس افزود:
در روى زمين كسى را سراغ ندارم كه پيرو اين آئين باشد، جز همين سه نفر. 2
بيان و نقلِ رواياتى كه در فضيلت خديجه عليها السلام وارد شده است؛ از حوصلۀ گفتار ما بيرون است. چه بهتر به تفصيل عللى كه اين حادثۀ تاريخى را پديد آورد،