145او حسادت مى‌برند». سپس امام صادق(ع)، فرزندان خود را صدا زد و در حضور همه آنها، امام كاظم(ع) را به عنوان جانشين خود و امام بعدى معرفى كرد. حالا مى‌فهمم كه چرا امام صادق(ع) در حضور عبدالله، به صراحت امامت موسى بن جعفر(ع) را مطرح كرد. 1
در نقل ديگرى آمده است: براى ديدن امام صادق(ع) به مدينه آمده بودم. وقتى وارد اتاق امام شدم، عده‌اى در اطراف نشسته بودند و امام مشغول صحبت بود. در آن جلسه، امام از فضايل موسى بن جعفر فراوان گفت و حتى از آينده‌اى دور خبر داد كه مهدى امت، از نسل او قيام خواهد كرد. در همين هنگام، عده‌اى از كارگزاران بنى‌اميه وارد مجلس شدند. براى اينكه آنها متوجه حقيقت امر نشوند، امام موضوع صحبت را تغيير داد و تا زمانى كه من در مجلس بودم، صحبت‌هاى قبلى‌اش را ادامه نداد. كاروانيان منتظرم بودند. بايد به سرعت برمى‌گشتم. از امام جدا شدم، ولى حسرت شنيدن ادامه كلامش در دلم ماند. يك سال گذشت. سال بعد كه به ملاقات امام رفتم، فرصتى شد تا ادامه سخنان امام را بشنوم. امام درباره دوران طولانى غيبت و سختى‌هايى گفت كه شيعيان در اين دوران خواهند چشيد. 2چند دقيقه‌اى است كه حاجى آهنگ اداى كلماتش را تندتر كرده است. گاهى هم به ساعتش نگاه مى‌كند. حدود يك ساعت به اذان مغرب مانده. شوق چشيدن طعم اولين نماز جماعت مغرب و عشاء در كنار خانه خدا، در دل‌ها هر لحظه بيشتر مى‌شود. سعيدى‌فر كه با اطلاعات زياد