21حجاج شيعه خطراتى داشته باشد.

خوشبختانه حضرت [آيةاللّٰه العظمى] آقاى سيّدابوالحسن اصفهانى هم آقاى سيّدابراهيم شُبّر را از طرف خود به حجاز اعزام فرموده بودند كه در اين قبيل اختلافات، نظر حضرت آيةاللّٰه را به شيعيان ابلاغ نمايد. ايشان را ملاقات نموده در اين باب سخن به ميان آوردم. اظهار نمود كه حضرت آيةاللّٰه اصفهانى به ايشان دستور داده‌اند در اين قبيل اختلافات اگر در نتيجه اين اختلاف معلوم شود كه تعدّد موقف، ممكن است زيان يا خطرى براى حجّاج شيعه ايجاد نمايد مطابق موقف محل عمل كنند و چون نظر حضرت آيةاللّٰه هم همين بود قرار شد آقاى سيّدابراهيم شبّر امر ايشان را به حجّاج ابلاغ كنند.

اينجانب و آقايان ديگر نيز هر يك به نوبۀ خود اين موضوع را به حجّاج حالى نموديم و قرار شد امسال اين موضوع را ابداً مطرح نكنند كه اختلاف بين سنّى و شيعه رخ ندهد و خطرى متوجّۀ حجّاج ايرانى نگردد، ولى بعداً آگاهى يافتيم كه عدّه‌اى از ايرانيان به زبان فارسى عريضه‌اى به ملك ابن سعود نوشته تقاضا كرده‌اند كه به آنها اجازه دهند روز چهارشنبه را هم كه به حساب ايران نهم ذى‌حجّه و به حساب حجاز عيدقربان بود براى وقوف به عرفات بروند.

ملك از اين تقاضا سخت متغيّر شده و به رييس شهربانى دستور داده بود، نويسندگان عريضه را گرفته، حبس نموده، سخت مجازات كند و به قرارى كه رييس شهربانى مى‌گفت اين موضوع را