85. مزار ساير امامزادگان، صحابه و اولياى الهى.
جايگاه معنوى و بلند زيارت از يك سو و گستردگى و فراوانى زيارت و استقبال از آن از سوى ديگر، اين الزام را به ميان مى‌آورد كه مسألۀ زيارت، از ابعاد مختلف، مورد كاوش و پژوهش قرار گيرد و در كنار آن، به بررسى آفت‌ها و آسيب‌هاى اين پرونده نيز پرداخته شود. چنين پژوهشى، از يك سو براى متولّيان امر زيارت، مفيد است تا در برنامه‌ريزى‌ها از آن بهره گيرند و از ديگر سو براى زايران، تا بهرۀ معنوى خويش را بالا برند.
معاونت آموزش و پژوهش بعثۀ مقام معظم رهبرى، با همكارى سازمان اوقاف و امور خيريه و دفتر امور حج و زيارت سازمان صدا و سيما، با انگيزۀ تحقق چنين آرمانى، در سال 1385، تصميم به برگزارى هم‌انديشى «زيارت» گرفت تا صاحب‌نظران و عالمان و محققان بتوانند ابعاد اعتقادى، اجتماعى و اخلاقى زيارت را مورد پژوهش قرار داده، دستاوردهاى خود را در اين موضوع، ارائه نمايند.
در اين راستا، در سال 1386، فراخوان مقاله و آثار ادبى، در محورهاى هفتگانۀ زير، اعلام گرديد:
1. كليات
2. مبانى فكرى و اعتقادى زيارت
3. آداب زيارت
4. آثار زيارت
5. آسيب‌شناسى زيارت
6. مباحث مرتبط با زيارت
7 . آثار هنرى مرتبط با زيارت.
نتيجۀ اين فراخوان، دريافت 290 مقاله و نوشتۀ ادبى بود كه كميتۀ علمى هم‌انديشى، به بررسى آنها در دو مرحله پرداخت و از آن ميان، 49 اثر برگزيده شد: