1) . آية الله بهجت: كفايت ادراك آنچه با آن حج ادراك مى‌شود، اگرچه اضطرارى مشعر باشد، با انجام واجب از اضطرارى عرفه خالى از وجه نيست (كتاب حج، ص3).

2) . آية الله زنجانى: بايد به قصد انجام امر فعلى حج را تمام كند و چنانچه در آينده مستطيع بود حجةالاسلام خود را به‌جا آورد.

3) . آية الله اردبيلى: بلكه كفايت نمى‌كند و همچنين است در مجنون. آية الله بهجت: با ساير شروط و با اداى واجبات لاحقه، بدون نياز به تجديد نيت حجةالاسلام يا تجديد نيت احرام يا نيت وجوب به مجرّد كمال، و معتبر است از زمان كمال نه قبل از آن استطاعت او به قدر فراغ از واجبات حج بنابر اظهر، و در صورت ادارك حج به نحو صحيح در إجزاء عمره سابقه بر كمال از متمتع تأمل است، و احوط اعاده عمره است به قصد وظيفه بعد از اتمام حج اگر در اشهُر حج باشد و اگر نباشد در سال آينده بقصد وظيفه انجام دهد عمره را با حج تمتع بنابر احوط (كتاب حج، ص3). آية الله تبريزى: كفايت از حجةالاسلام نمى‌كند. بلكه اگر متمكن بود طبق مسأله 169 مناسك، براى عمره تمتع احرام ببندد و اعمال عمره و حج را اتيان كند، كفايت مى‌كند. و در غير اين صورت بايد آن حج را تمام كند و در سال‌هاى آينده، چنانچه مستطيع بود، حجةالاسلام را به‌جا آورد و اگر مجنون قبل از فوت زمان عمره تمتع عاقل شود بر فرض استطاعت محرم شده و اعمال را انجام مى‌دهد و در غير اين فرض اتمام حج بر او واجب نيست. آية الله خويى: كفايت از حجةالاسلام نمى‌كند (و تفصيلى دارند كه به مناسك، مسأله 4 رجوع شود). آية الله سبحانى: بدون نياز به تجديد نيت و احوط اعاده عمره است به قصد وظيفه فعليه بعد از اتمام اعمال حج، هر چند احتياط مستحب آن است كه در صورت استطاعت حج را در سال‌هاى بعد اعاده كند (كتاب الحج، ج1، ص77). آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: احوط بلكه اقوى عدم كفايت از حجةالاسلام است و همچنين نسبت به مجنون، بنابراين اگر سال‌هاى بعد مستطيع بودند حجةالاسلام را به‌جا آورند. (مناسك عربى، ص14، مسأله 14) آية الله فاضل: هر چند احتياط مستحب آن است كه در صورت استطاعت، حج را در سال‌هاى بعد اعاده كند (مناسك، ص10). آية الله مكارم: احتياط واجب در هر دو، اعاده بعد از آن است، درصورتى‌كه مستطيع شوند..