22برآمدند. يهوديان گفتند: بيت‌المقدس برتر از كعبه است، زيرا آنجا زمين مقدس و محل هجرت پيامبران است. مسلمانان در پاسخ گفتند: خير، كعبه برتر است.

پس از آن خداوند اين آيه را نازل كرد: «إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ..». ¹علامه طباطبايى مى‌فرمايد: اولين قبله‌گاه كعبه بوده است، چه آن كه كعبه به دست ابراهيم و براى عبادت بنا شد. به خلاف بيت‌المقدس كه به دست سليمان در چند قرن پس از ابراهيم بنا شد. ²پس از آن قرآن كريم در مقام ذكر ويژگى‌هاى اين مكان شريف برآمده، مى‌فرمايد: «مُبٰارَكاً»، همراه با خير كثير است، مانند ثواب‌ها، آمرزش گناهان، رزق فراوان و...؛ «وَ هُدىً لِلْعٰالَمِينَ»، مايۀ هدايت خلايق است؛ «فِيهِ آيٰاتٌ بَيِّنٰاتٌ»، در اين مكان با عظمت نشانه‌هاى روشن وجود دارد و آنگاه مى‌فرمايد: «مَقٰامُ إِبْرٰاهِيمَ ».

سخن در رابطۀ مقام ابراهيم و آيات بينات است. طبق قرائت موجود، آيات به صورت جمع است و ذكر مقام ابراهيم پس از آن، ذكر خاص بعد از عام است، و يا بدل بعض از كل، نه آنكه عطف بيان باشد؛ نتيجه آنكه مقام ابراهيم فرد شاخص و برجستۀ آن آيات بينات است، ولى تنها نشانه نيست، اينجاست كه بايد سراغ ديگر مصاديق آيات بينات رفت.

شيخ طوسى در تفسير التبيان به نقل از مجاهد موارد و مصاديق آيات و نشانه‌هاى روشن الهى را اين‌گونه مى‌شمارد: مقام ابراهيم، در امان بودن خائف