283. منسوب به خدا بودن: طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْقٰائِمِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ ¹؛ گرچه همه چيز اين عالم از آن خدا است لِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ ، ولى اين خانه تعلق و اختصاص ويژه به خداوند دارد.

4. عتيق بودن: وَ لْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ ؛ اين خانه در ملك كسى نيست، از هر قيدى آزاد است.

5. موجب قيام و قوام بودن: جَعَلَ اللّٰهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرٰامَ قِيٰاماً لِلنّٰاسِ ؛ يعنى، خداوند كعبه را موجب برپايى مردم قرار داده است.

6. هدايت گر بودن براى همه جهانيان: لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبٰارَكاً وَ هُدىً لِلْعٰالَمِينَ . مضمون آيه اين است كه: كعبه موجب هدايت براى همه جهانيان است؛ يعنى، پيام كعبه محدود به حاضران در مكه و يا مسلمانان نيست؛ بلكه پيام آن جهانى و گسترده است.

7. امنيت كعبه ومكه: وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثٰابَةً لِلنّٰاسِ وَ أَمْناً وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقٰامِ إِبْرٰاهِيمَ مُصَلًّى وَ عَهِدْنٰا إِلىٰ إِبْرٰاهِيمَ وَ إِسْمٰاعِيلَ أَنْ طَهِّرٰا بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْعٰاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ؛ عنى، ياد كن زمانى را كه خانه كعبه را محل رجوع و امنيت قرار داديم.

در پى دعاى حضرت ابراهيم وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذٰا بَلَداً آمِناً ²؛ خداوند اين سرزمين را محل امن براى گرد همايى مسلمانان و نمايندگان طبيعى آنان قرار داده است وَ مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً .

در بين ويژگى ها و اوصاف كعبه، آنچه بيش از همه برآن تاكيد شده موضوع امنيت است. اوصافى همانند عتيق، مثابه، مبارك و قيامً يك بار مطرح شده؛ ولى امنيت حداقل هفت بار مطرح گشته است و اين نشانگر برجستگى و نقش اين ويژگى در بين ديگر خصوصيات است:

-وَ مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً ³؛