27
حَتّٰى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ...؛ 1«خداوند در قرآن به شما دستور داده: هنگامى كه مىشونيد افرادى در دين تشكيك مىكنند و آيات خدا را استهزا مىنمايند با آنان ننشينيد تا از اينكار صرف نظر كنند و به مسائل ديگر بپردازند وگرنه شما هم مثل آنان خواهيد شد.»
امام حسن عليه السلام مىفرمايد: «أسلم القلوب ما طهر من الشبهات»؛ 2 «سالمترين قلبها، آن است كه از هر گونه شبههاى پاك باشد.»
نكتۀ جالبى كه از اين حديث استفاده مىشود اين است كه: شبهه - خواه ناخواه - براى انسان رخ مىدهد، ولى سلامت انسان در اين است كه با موفقّيت از شبههها عبور كرده و آنها را حلّ نمايد.
پيشبينى و پيشگيرى
انسان بايد زمانشناس باشد، براى حال و آيندهاش برنامهريزى كند، نه اينكه بنشيند و هنگامى كه با شبهات و هجوم بنيان كن تبليغات مسموم روبرو شد، به فكر چارهجويى باشد، بلكه مانند واكسنى كه براى پيشگيرى امراض به كودكان تزريق مىكنند، ما نيز بايد با طرح مسائل و شبهات و جواب آنها، لا اقل عدّهاى را از آن شبهات و جوابشان آگاه كنيم، تا هنگام مواجهه با مخالفان خود را نباخته و توان جوابگويى داشته باشند. در برخى از روايات نيز به اين مطلب اشاره شده است:
1 - امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «العالم بزمانه لا تهجم عليه اللوابس»؛ 3 «كسى كه زمانشناس است، شبهات بر او هجوم نخواهد آورد.»
2 - رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «ألا وإنّ أعقل الناس عبد عرف ربّه وأطاعه، وعرف عدوّه فعصاه؛ 4 «آگاه باشيد، همانا عاقلترين مردم كسى است كه پروردگارش را شناخته،