9
پيشگفتار
مرحوم استاد سيّدمحمد باقر نجفى (متولد 25 دى ماه 1325خورشيدى در خرمشهر و متوفّاى 26 تيرماه 1381 مدفون در حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلام ) تحصيل كردۀ رشتۀ اقتصاد و حسابدارى و فلسفه و ادبيات، شاگرد مكتب محيط طباطبايى و مريد شيوۀ انتقادى مجتبى مينوى و دمخور با علامه محمدتقى جعفرى و شاگرد فلسفۀ وى بوده است. وى پس از آنكه از تحصيل در مدرسه فارغ شد، خود به راه افتاد و اين بسيار زود و سريع صورت گرفت. مدت‌هاى مديد از عمرش را در كتابخانه‌هاى مصر و دانشگاه الأزهر مشغول پژوهش در نسخ خطى و آثار هنرى - دينى شد. يكى از دست‌آوردهاى آن پژوهشها، انتشار كتاب آثار ايران در مصر بود.
استاد سپس به ايران بازگشت و مشغول كارهاى تحقيقى، فرهنگى و هنرى شد و آثارى خلق كرد كه به حق در رديف بهترين كارهاى پژوهشى، در اين دوره از تاريخ ايران بود.
اگر قرار باشد در يك سخن، آثار مرحوم نجفى را تعريف كنيم بايد بگوييم: آثار استاد همگى در جهت تحقيق و دفاع از ميراث اسلامى - ايرانى است؛ آثارى مانند:
دين‌نامه‌هاى ايرانى، آثار ايران در مصر و بسيارى ديگر.
يكى از ابعاد بسيار عالى و فراموش ناشدنى استاد، علقۀ او به شخص رسول اللّٰه صلى الله عليه و آله بود؛ به طورى كه هرگاه نام آن حضرت بر زبانش جارى مى‌شد، اشك در چشمانش حلقه