11
مقدمه
بى‌شك فريضه عبادى حج، گسترده‌ترين و پرشورترين اجتماع انسانى در يك ميقات زمانى است. ولى اين اجتماع عظيم انسانى، خود، دعوتى فراملّيتى از سوى معبود است كه سالانه عموم جهانيان را به خود فرا مى‌خواند.
البته در ميان جهانيان، اين مسلمانانند كه با اين عبادت الهى آشنايى ديرينه دارند؛ چنان‌كه هر ساله، هزاران انسان موحد از گستره گيتى بدين دعوت لبيك مى‌گويند و با جدايى از خانواده و كاشانه خود، براى ميثاق با حضرت دوست راهى سفرى پر رمز و راز مى‌شوند. در طول سفر، لباس گناه از تن بيرون و لباس عفاف و بندگى بر تن مى‌كنند. براى محرم شدن دل، ديده از گناه بازمى‌دارند. زنگار دل با زلال زمزم مى‌زدايند و سعى در صفاى جان و دل مى‌كنند. گرد خانه دوست به طواف درمى‌آيند. در مشعر، عرفات و منا بيتوته كرده و در نهايت، نفس خود را قربانى مى‌كنند.