18 نمى‌باشد و آن مقصود به قول خداوند متعال است: (و تنها نزد اوست كليدهاى غيب و جز او به آن آگاهى ندارد). و قسمى است كه بر آن دليل اقامه شده، مثل علم به صانع و صفات او و روز قيامت و احوال آن، و همين است مقصود به آيه.

غيب مطلق، مخصوص خداوند متعال

غيب مطلق غيبى است كه به هيچ نحو ودر هيچ زمان ومكان قابل ادراك نيست؛ مثل ذات الهى كه غيب الغيوب است، به خلاف غيب نسبى كه با شرايطى خاص بدون حواس ظاهرى براى افرادى ويژه قابل ادراك است.

خداوند متعال مى‌فرمايد:

هُوَ اللّٰهُ الَّذِي لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ عٰالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهٰادَةِ هُوَ الرَّحْمٰنُ الرَّحِيمُ (حشر: 22)

او خدايى است كه معبودى جز او نيست، داناى آشكار ونهان است، واو رحمان ورحيم است.

خداوند متعال مى‌فرمايد: وَ عِنْدَهُ مَفٰاتِحُ الْغَيْبِ لاٰ يَعْلَمُهٰا إِلاّٰ هُوَ ؛ «كليدهاى غيب، تنها نزد اوست؛ وجز او، كسى آنها را نمى‌داند». (انعام:59)

از اين آيه استفاده مى‌شود كه كليدهاى غيب واصل آن نزد خداست وهركس كه علم غيب داشته باشد به اذن وعنايت خداوند متعال است. به عقيده مسلمانان علم غيب اوليا و انبيا به اذن و عنايت خداوند است از اين رو لازم است در علم غيب عنايى اوليا بحث شود.