32نمونههاى اين امور نوپيدا فراوان هستند. برخى در زمان رسول خدا(ص) نيز رخ داد و آن حضرت پس از انجام آنها از سوى مردم، بر اين رفتارها مهر تأييد زدند. البته نه اينكه رسول خدا(ص) آنها را فقط براى كسانى كه انجام داده بودند، تأييد كرده باشد؛ بلكه به معناى تأييد انجام اين امور از سوى ديگران نيز هست. برخى از نمونههاى امور نوپيدا نيز در دوران صحابه رسول خدا(ص) رخ داد. برخى ديگر نيز پس از اين دو دوره تاريخى بروز كرد؛ اما مسلمانان به آنها عمل كردند و قلمرو بدعت نكوهيده را به اين امور نوپيدا سرايت ندادند. براى توضيح بيشتر برآنيم تا نمونههايى از امور نوپيدايى را بيان كنيم كه در سه دوره پيشگفته رخ دادند، اما از نگاه شارع و امت اسلامى ناپسند شمرده نشدند.
دوران رسول خدا(ص)
طبق روايتى كه «بخارى» و «مسلم» از «ابوهريره» نقل كردهاند، پيامبر(ص) به هنگام نماز صبح به بلال مىفرمايد: «اى بلال! بگو به كداميك از اعمالى كه در اسلام انجام دادهاى اميدوارترى؟ زيرا من صداى كفشهايت در بهشت را شنيدم». بلال گفت: «هيچ لحظهاى از شبانهروز بر من نگذشت كه وضو بگيرم، مگر اينكه با آن وضو، نماز گزاردم».
«ترمذى» نيز اين روايت را كه مرتبه آن را حَسَن مىداند، با كمى تفاوت چنين نقل مىكند: رسول خدا(ص) از بلال پرسيد: «چگونه در بهشت از من پيشى گرفتى؟» بلال گفت:
اذان نگفتم، مگر اينكه پس از آن دو ركعت نماز خواندم. هر بار كه وضويم باطل شد، وضويى دوباره ساختم و بر اين باور بودم كه بايد با اين وضوى جديد دو ركعت نماز بخوانم.