13 نوگرايى به معناى رونق‌بخشى دوباره به دين و زدودن پيرايه‌هاى آن مى‌باشد تا دين، با زلالى خود و آن‌گونه كه هست، براى مردم تبيين شود. از ويژگى‌هاى نوگرايى، جان بخشيدن به سنت‌ها و ميراندن بدعت‌ها و برپا كردن ستون دين در ميان مردم مى‌باشد.
ايشان در جاى ديگر مى‌فرمايند:
گواهى مى‌دهم كه فضايل و اوصاف بزرگان و دانشمندان را شنيده‌ام، اما در هيچ مورد مانند فضايل اين شيخ والامقام به خود نباليدم. چون ايشان براى كسانى كه نشان علمى اعطا مى‌كنند، خود نشان و افتخار هستند.
شيخ محمد اسماعيل عبده، واعظ قاهره درباره ايشان چنين مى‌گويد:
در روز يكشنبه، نوزدهم ذيقعده سال 1371 هجرى قمرى در كوى العباسيه مصر، دانشمندى جهانى، پژوهشگرى تيزهوش و محققى زبردست و بلندنظر، مفسرى نابغه و مناظره‌كننده‌اى كه هرگز كسى بر وى چيره نگشت، شمشيرى نهاده شده بر گردن ملحدان و فرقه‌هاى گمراه، تواناترين فرد و بهترين يارى‌رسان سنت نبوى، برجسته‌ترين مدافع باورهاى صحيح دينى و صاحب تأليفات ارزشمند و سودمند در هر علمى و همچنين فردى صاحب‌نظر در فنون و علوم مختلف به رحمت خدا پيوست. فردى كه رهبرى علوم سنت نبوى - به ويژه علوم جرح و تعديل، رجال‌شناسى، شرح زندگانى دانشمندان و دانش مربوط به فرقه‌هاى اسلامى، خاستگاه اختلاف ميان آنها و دلايل تنوع و نيز تحولات اين فرقه‌ها - را بر عهده داشت. اين فرد، علامه بزگوار حضرت استاد شيخ محمد زاهد بن حسن كوثرى، نماينده پيشين مجلس بزرگان عثمانيه است. ايشان فردى نرم‌خوى، بزرگوار و داراى تواضع علمى فراوان بود.