45 لِعِزَّتِهِ وَ وَدِّعْ مَا سِوَاهُ بِطَوَافِ الْوَدَاعِ وَ أَصْفِ رُوحَكَ وَ سِرَّكَ لِلِقَاءِ اللَّهِ يَوْمَ تَلْقَاهُ بِوُقُوفِكَ عَلَى الصَّفَا وَ كُنْ ذَا مُرُوَّةٍ مِنَ اللَّهِ نَقِيّاً أَوْصَافُكَ عِنْدَ الْمَرْوَةِ وَ اسْتَقِمْ عَلَى شَرْطِ حَجَّتِكَ وَ وَفَاءِ عَهْدِكَ الَّذِي عَاهَدْتَ بِهِ مَعَ رَبِّكَ وَ أَوْجَبْتَ لَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.»

امام صادق(ع) در حديث مصباح الشريعه فرمود: «گلوى هوا و هوس و طمع را هنگام ذبح قربانى ببر و شهوات و خسيس بودن و پستى و افعال ناپسند را هنگام رمى جمرات از خود دور كن و عيبهاى آشكار و پنهان را با تراشيدن مو از جان خود بزداى و با ورود به حرم، در امان خدا و كنف حمايت و پوشش و حفاظت او داخل شو، خانه حق را زيارت كن براى اين كه صاحب خانه را تعظيم كرده باشى و به جلال و سلطنت او معرفت يافته باشى. و حجر الاسود را در حالى كه راضى به قسمت او هستى و در مقابل عزت او خاضع ميباشى، استلام نما. و با غير خدا در طواف وداع، وداع كن و با توقفت در كوه صفا، روح و جانت را در صفا بخش و نزد كوه مروه خود را به مروت و جوانمردى خدايى و اوصاف پاكيزه بياراى. و بر شرايط حجت استقامت بورز و به عهدى كه با خدا بستى و بر خود واجب كردى تا روز قيامت پايبند و وفادار باش.»