30
عراقچى: انسان وقتى متولد مى‌شود استعدادهاى بالقوه‌اى دارد كه اگر در مسير تكامل قرار گيرد شاخ و برگ پيدا مى‌كند و ميوه‌هاى ارزشمندى مى‌دهد. پس آن چه به صورت بالقوه در انسان وجود دارد، بايد در اين دنيا آن را به صورت بالفعل درآورد. تمام دستورات الهى در مورد اين است كه انسان، استعدادهاى بالقوه خود را به شكل بالفعل درآورد و اين راه خاصى دارد. تمامى دستورات عبادى براى باز كردن انسان است تا شكفته شود.
انسان از همان ابتدا براى گذران زندگى خود از حيوانات و جمادات و... استفاده مى‌كرد تا امروز كه ماشين و هواپيما و.... را هم درست كرده است، اما اين موارد، پيشرفت خود انسان نيست بلكه پيشرفت جمادات و... به وسيله انسان است. حال بايد ببينيم خود انسان چه پيشرفتى كرده است؟ و در خود انسان چه چيزى وجود دارد كه بايد فعليت پيدا كند. فقط انبياى الهى توسط وحى، انسان را راهنمايى مى‌كنند تا استعدادهاى بالقوه خود را به شكل بالفعل درآورد. وقتى درونيات حضرت آدم براى فرشتگان جلوه گر شد و آن‌ها ديدند كه خداوند تمام اسماء الهى را به حضرت آدم عرضه كرده است و او را جميع اسماء الهى قرار داده و حضرت آدم داراى مقامى است كه هيچ كدام از آن‌ها ندارند، بلا فاصله او را تعظيم و سجده كردند و شناخت اين امور تنها از طريق وحى انجام مى‌شود. فقط انبيا مى‌توانند توسط وحى الهى، انسان‌ها را پرورش دهند. پس اگر انسان بخواهد درونياتش را بروز دهد بايد تسليم انبيا و وحى الهى باشد.