27از زيارت قبور، اما به زيارت قبور برويد; براستى كه در آن عبرت است . 1
زيارت قبور و عبرت گرفتن از آن، زيارت را تنها به زيارت قبور اولياى الهى و بندگان صالح اختصاص نمى‌دهد، بلكه همان طور كه قرآن كريم ما را راهنمايى نموده به منظور عبرت گرفتن، حتى به ديدار قبور ستمگران و طاغوتها بايد رفت، چرا كه در ديدار قبور آنها، نهايت عبرت و پندپذيرى وجود دارد.
خداوند متعال در مورد فرعون مى‌فرمايد: پس امروز پيكرت را نجات مى‌دهيم، تا براى آيندگان عبرت باشى، و به راستى كه بسيارى از مردم از نشانه‌هاى ما غافلند . 2
خداوند خواست پيكر فرعون طغيانگر را خاموش و بى‌حركت سازد. بعد از آنكه انواع تواناييها را پيدا كرد و قبيله‌اش فكر مى‌كردند او نمى‌ميرد.
بنابراين، آيه شريفه بنى اسرائيل و امتهاى بعد از آن را به بازديد قبر فرعون دعوت مى‌كند تا سرانجامِ فرعون را مشاهده كنند و متوجه شوند كه امثال فرعون هم به همان سرانجام بازمى‌گردند.
*ب: يادآورى آخرت و ترك دنيا
زيارت قبور، موجب عميق‌تر شدن اعتقاد به روز قيامت كه اصلى از اصول دين است مى‌گردد. وقتى انسان ايمان بياورد به اين كه بعد از مرگش روزى مى‌رسد كه در آن روز از اعمال او سؤال مى‌شود و درك كند كه عبث آفريده نشده، همين اعتقاد عميق و ريشه‌دار موجب مى‌شود تا وقتى قصد انجام كارى را مى‌كند، از فساد و انجام كارهاى شرّ دورى كند و به سوى انجام امور خير كه هدف آن اصلاح است برود.
بنابراين زيارت قبور وسيله‌اى است براى تربيت انسان مسلمان تا اينكه در كارش قصد مفيد بودن را داشته باشد; همان گونه كه باعث محكم شدن اعتقاد به آخرت و جلوگيرى از حرص و آز در رسيدن به خواسته‌هاى دنيوى و نامشروع نيز مى‌گردد. به اين فايده از