17
*مشروعيت نماز تراويح در ترازوى قرآن و سنت 1
وقتى قرآن كريم را مطالعه مى‌كنيم، هيچ آيه‌اى كه در آن اثر يا نامى از نماز تراويح باشد نمى‌يابيم. اگر در قرآن دليلى براى مشروعيت آن بود، حتماً فقهاى مذاهب اربعه به آن تمسّك مى‌كردند، ولى هيچ كدام از آنها را نمى‌بينيم كه چنين كارى كرده باشد.
زمانى هم كه به سيره پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مراجعه مى‌كنيم اثرى از نماز تراويح نمى‌بينيم، بلكه در سيره نبوى فقط تأكيد بر شب زنده‌دارى در ماه مبارك رمضان، آن هم به صورت فرادى ديده مى‌شود نه به صورت جماعت. روايات هم - چنان‌كه خواهد آمد - بر اين نكته تأكيد مى‌كنند كه نماز تراويح را نه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) آورده و نه در زمان آن حضرت انجام مى‌شده، بلكه حتى در زمان ابوبكر هم نبوده و اصلاً خداوند غير از نماز باران، اداى هيچ نماز مستحب ديگرى را به جماعت جايز نشمرده است و نماز جماعت فقط در نمازهاى پنج‌گانه، نماز آيات و نماز ميت تشريع شده است.
پيامبر اكرم هم نمازهاى مستحب را در شبهاى ماه رمضان، بدون جماعت به پامى‌داشته‌اند و مردم را هم به شب‌زنده‌دارى در ماه مبارك رمضان ترغيب مى‌نمودند و مسلمانان نيز طبق آنچه از پيامبر مى‌ديدند عمل مى‌كرده‌اند.
*پيدايش نماز تراويح
در ماه رمضان سال چهاردهم هجرى شبى عمر با همراهانش وارد مسجد گرديد، نمازگزاران را در حالتهاى گوناگونى چون قيام، قعود، ركوع، سجود، قرائت و غيره مشاهده كرد. اين حالت برايش ناخوشايند آمد و به گمان خود اقدام به اصلاح اين وضع نمود و نماز تراويح را براى آنان وضع كرد 2 و مردم را براى خواندن آن در