٣٢چون اين سفر، سفرِ الىالله است، بايد تكيهگاه انسان خدا و هدف كسب رضايت او باشد. اعتماد به غير خداوند موجب خسران و ندامت مىگردد. پيامبر گرامى اسلام مىفرمايد:
مَنْ أَعَانَ مُؤْمِناً مُسَافِراً فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ ثَلاثاً وَ سَبْعِينَ كُرْبَةً وَ أَجَارَهُ فِىالدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ مِنَ الْغَمِّ وَ الْهَمِّ وَ نَفَّسَ كَرْبَهُ الْعَظِيمَ يَوْمَ يَتَشاغَلُ النَّاسُ بِأَنْفَاسِهِمْ . ١
حال اگر اين مسافر و زائرِ خانه خدا فرد ناتوانى باشد، بر اين پاداش افزوده مىشود.
بايد اين نكته را به خاطر داشته باشيم كه خداوند دو پيامبر عظيمالشأن خليلالله و ذبيحالله را مأمور خدمتگزارى و پاكسازى حرم و خانه خود، براى زائران نمود كه:
...أَنْ طَهِّرٰا بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْعٰاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ... ٢
*جوان و جوانمردى در سفر
روحيه جوانمردى از هركسى بهويژه جوانان پسنديده و شايسته است و ابراز اين روحيه در سفر، زيباتر است.
پيامبر(صلى الله عليه وآله) جوانمردى در سفر را نشاط، خوشخُلقى، فراوانى توشه و پذيرايى از همراهان و نيز پرهيز از افشاى اسرار همسفران مىدانند. ٣