48
آن جاى كه ابرار نشستند، نشستيم
عجب زمزمه‌اى دارد اين رودِ چرخنده بر دور اين خانۀ يكتا! هر كه و هر چه هستى از خود بى‌خود مى‌شوى، تهى از پيرايه‌هاى الفاظ و القاب و رها از بند منيت و همه او مى‌شوند. امام صادق(ع) فرمود: «آن‌گاه كه آهنگ حج كردى، دل خودت را از غير خدا خالى كن و تمام امورت را به خالقت بسپار و در همۀ حركات و سكنات به خدا توكل كن و تسليم قضا و حكمت و قدرت خدا شو و دنيا را كنار بگذار». 1خدامحورى در جاى جاى حج موج مى‌زند و چون مغناطيسى، قلب‌هاى شيفته را به خود جذب مى‌كند، آنان نيك مى‌دانند كه از چه رحمت و بركتى بازمانده‌اند، دنيا دنيا معرفت، بركت و آمرزش در انتظار راهيان كوى دوست مى‌باشد، امام راحل در اين باره مى‌فرمايد:
حج تنظيم و تمرين و تشكيل يك زندگى توحيدى است 2؛ مهم اين است كه حاج بداند كه كجا مى‌رود و دعوت كى را اجابت مى‌كند و مهمان كيست و آداب اين مهمانى چيست؟ ... و لبيك به راستى مقرون به نداى حق تعالى تحقق حقيقى يابد. انسان در همه ميدان‌هاى سياسى و اجتماعى و فرهنگى و حتى نظامى پيروز مى‌شود و براى چنين انسانى شكست مفهومى ندارد. 3رهبر معظم انقلاب نيز در ارتباط با بُعد تربيتى و انسان‌سازى حج مى‌فرمايد: