35
گذرى بر نوگرايى در ابعاد حج
نيك مى‌دانيم كه هر ساله، كنگرۀ جهانى امّت اسلام، با همۀ فرصت‌ها و ظرفيت‌هاى خاص خود در موسم حج، به فرمان خداوند بزرگ و بناگذارى ابراهيم خليل و استمراربخشىِ پيامبران - به ويژه پيامبر اعظم اسلام - و اولياى الهى شكل گرفته است و برگزارى اين همايش جهانى، پس از فترتى طولانى، ديگر بار با پيروزى انقلاب اسلامى، به حج ابراهيمى نزديك شده است.
بيگمان از با اهميت‌ترين ره‌آوردها و نوآورى‌هاى حضرت امام خمينى1، احياى حج ابراهيمى است و دشمن همواره براى مشوّه نماياندن اين نوانديشى و پيشگيرى از انتقال چنين تفكرى به ديگر مسلمانان جهان، لحظه‌اى از پاى ننشسته و كوشيده است تمامى ابزار و امكانات خويش را زير لواى اسلام آمريكايى بسيج كند تا از ابلاغ پيام حركت‌زا و حيات آفرينِ احياگر اسلام ناب محمدى9 جلوگيرى نمايد. نقطۀ‌اوج اين تقابل را مى‌توان در حج خونين 1366ش. شاهد بود.
پس از امام راحل، رهبر فرزانۀ انقلاب اسلامى نيز همان تفكر را پيگرفتهاند. مهم‌ترين نوآورى و نگرش‌هاى حضرت امام و رهبر فرزانۀ انقلاب نسبت به مقولۀ حج را مى‌توان در موارد زير دنبال كرد:
الف: نگاه نو، به بُعد معنوى حج
حضرت امام1 در پيامى خطاب به مسلمانان، به مناسبت برگزارى كنگرۀ عظيم عبادى - سياسى حج و عيد سعيد قربان، در تاريخ 1363/6/7 فرمودند:
مراتب معنوىِ حج، كه سرمايۀ حيات جاودانه است و انسان را به افُق توحيد و