10گفتۀ مورخان، بايد بانى اوليۀ آن را حضرت آدم - ع - دانست.

پس از ساختن كعبه، حضرت ابراهيم - ع - از خداوند اجرت و پاداش خود را از انجام اين مأموريت، چنين مى‌خواهد:

«رَبَّنٰا لِيُقِيمُوا الصَّلاٰةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النّٰاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَرٰاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ .» ¹

خواسته‌هاى ابراهيم خليل - ع - از خداوند در اين آيه چنين است: 1 - اقامۀ نماز در كنار بيت 2 - جذب قلوب و توجه گروهى از مردم، - نه همۀ آنان - سوى اين بيت 3 - روزى گرفتن بندگان خدا از قِبَل اين بيت؛ و نيز در جاى ديگرى آن حضرت از خداوند امنيت اين شهر و سرزمين را مى‌طلبد: «وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً.» ² ديرى نپاييد كه خداوند باريتعالى دعاهاى حضرت ابراهيم - ع - را مقرون به اجابت فرمود؛ زيرا به قدرت الهى چاه زمزم زير پاهاى اسماعيل شيرخوار فوران كرد و آب كه مايۀ حيات اين سرزمين غير ذى‌زرع بود بزودى آن را آبادان ساخت، پرندگان و حيوانات در كنار آن گرد آمده و قبايل جرهم نيز در كنار آن فرود