61

ج. بكّه

اين عنوان از قرآن گرفته شده است. در يك آيه واژه «بكّه» با ويژگى‌هاى خاصى بيان شده است:

(إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنّٰاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبٰارَكاً) ¹

نخستين خانه‌اى كه براى مردم بنا شده، همان است كه در مكه است.

درباره بكه احتمالات مختلفى است كه در مباحث پيشين به آن‌ها اشاره شده است. يكى از احتمالات اين است كه بكه نامى براى كعبه است.

عبدالله بن سنان از امام صادق(ع) درباره اين نامگذارى سؤال مى‌كند، امام(ع) مى‌فرمايد: «زيرا مردم در اطراف آن و درون آن مى‌گريند». ² لذا از اين‌كه خانه خدا پيوندى با اشك و آه دارد و از بركات و خيراتى كه براى انسان به ارمغان مى‌آورد، وسيله هدايت بشر است. خانه‌اى با جايگاه كعبه مى‌تواند هادى بشر باشد، دست او را تا وصول به مقصود بگيرد و او را راهنمايى كند. اين مهم با تضرع، راز و نياز با خدا و اشك و آه امكان‌پذير است.