17بر سر سفره خود نهاده است تا باريافتگان ملكوت از آن بهره بگيرند.
حكمت عبوديت در حج به كمال مى‌رسد؛ حج عفو گنهكاران است، حج آزمون انسان‌هاست، حج نشانه عظمت بى‌پايان الهى است، دين خدا با حج زنده است، تجديد خاطره با رسول خدا(ص) ، سرزمين وحى و اهل بيت عصمت در حج شكل مى‌گيرد، حج ذكر خداست. حج بازار خداست و حاجى در اين بازار با خدا معامله مى‌كند و از او مزد مى‌ستاند. كسى كه تارك حج باشد كورى است كه در قيامت اعمى محشور مى‌شود. حج جهاد ضعفاست، حج لبيك گفتن به دعوت ابراهيم خليل(ع) است و حج ديدار خداست.
زائر خانه خدا باريافته به درگاه الهى و ميهمان خداست و به عنوان ميهمان بر خدا وارد شده است. خداوند حج‌گزار را ميزبانى مى‌كند، او را در كنف حمايت خود گرفته، مسؤوليتش را به عهده مى‌گيرد. زائر در اين ميهمانى بر سفره گسترده الهى نشسته و با غذاهاى آسمانى تغذيه مى‌شود. ميهمان، ميزبان را مى‌بيند و به ديدار او مى‌رود. خداوند كرامت‌ها و هداياى خود را به او ارزانى مى‌دارد؛ بهره ميهمانى خدا بهشت است.
اثر پيش رو داراى شش درس است، كه يك به يك به اسرار نورانى و رموز عرفانى حج نظر مى‌كند. شايان ذكر است اثر حاضر، تلخيصى از كتاب «اسرار عرفانى حج» مى‌باشد.
در پايان بر خود لازم مى‌دانم از مساعى گرانقدر نماينده محترم ولى فقيه و سرپرست حجاج ايرانى، حضرت آيةالله جناب آقاى سيدعلى