129آغاز كرد و ابن زياد چون نبرد سرسختانه او را ديد گروهى ديگر را نيز به يارى آنها فرستاد. هنگاميكه لشكريان ابن زياد مشاهده كردند كه مسلم بسيارى از آنان را كشته و يا از ميدان به در برده است از اين رو با تيراندازى و پرتاب سنگ وآتش به مقابله با او پرداختند، تا آنكه عاقبت مسلم زخمى شد و از ادامه نبرد عاجز شده به ديوارى تكيه داد. در همين هنگام محمد بن أشعث جلو آمده و به او گفت:
اى جوان خود را به كشتن نده و بدان كه ما به تو أمان مى‌دهيم و به تو دروغ نمى‌گوييم و به تو نيرنگ نمى‌زنيم، و بدان كه اين قوم عموزادگان تو هستند و هيچگاه تو را نخواهند كشت.
مسلم به سخنان آنان توجهى نكرد و به جنگ خود دليرانه ادامه داد و لشكريان ابن زياد چون چنين ديدند بر سر راه او گودالى كنده و سرآن را پوشاندند، سپس او را به سمت آن هدايت كرده درون گودال انداخته و دستگير كردند و بالاخره به شهادت رساندند.
تاريخچۀ مرقد مسلم بن عقيل:
مرقد مسلم بن عقيل در جوار مسجد كوفه و در سمت شرق آن قرار دارد. بربالاى مرقد گبندى طلايى قرار دارد و وزارت اوقاف عراق در سال 1960م اقدام به توسعه صحن شريف واقع بين قبر مطهر مسلم بن عقيل و هانى بن عروه نمود و رواق‌هايى در آنجا ساخت. در سال 1965م مجدداً رواق اطراف ضريح توسعه يافت و ديوارهاى داخلى حرم كاشيكارى وآينه‌كارى شد. در سفرنامۀ >ثيبور< آمده است كه او از خلال سنگ نوشته‌اى كه بر روى قبر مسلم بن عقيل و هانى بن عروه بوده،