27تبليغ دين، يارى دين خداست و خداوند به كسى كه دين او را يارى كند وعدۀ يارى داده است. پس اگر هدف مبلّغ، يارى دين خدا و رساندن پيام الهى به مردم است بايد مطمئن باشد پروردگار او را يارى مى‌كند، زيرا او خلف وعده نمى‌كند، اين ما هستيم كه بايد در نيت خود اصلاحاتى را ايجاد كنيم و تكيه‌گاهى جز او را براى خود انتخاب نكنيم. تكيه‌گاه مبلّغ بايد خدا باشد و بس. فكر، هوش و ذكاوت، جوانى، قدرت بيان و داشتن مطالب ناب و جالب توجه، هيچكدام نمى‌تواند قابل اعتماد باشد، چرا كه توجه به اين‌ها آفات فراوانى به بار مى‌آورد كه هر كدام در سقوط آدمى كافى است. كبر يا حسادت نسبت به ديگران و غفلت از ذات احديت، هر كدام گناهى شكننده است و در مقابل، توجه به خداوند و توكل بر او، اعتماد به نفس و آرامش روحى را براى مبلّغ به ارمغان مى‌آورد.

روايات

1- «سَأَلَ النَّبِيُّ (ص)

عَنْ جَبْرَئِيلَ مَا التَّوَكُّلُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟ فَقَالَ الْعِلْمُ بِأَنَّ الْمَخْلُوقَ لا يَضُرُّ وَ لا يَنْفَعُ وَ لا يُعْطِي وَ لا يَمْنَعُ وَ اسْتِعْمَالُ الْيَأْسِ مِنَ الْخَلْق» ¹

پيامبر اكرم(ص) از جبرئيل پرسيد: توكل چيست؟ گفت: علم به اين‌كه مخلوق ضرر و نفعى نمى‌رسانند و بخشش و منع از جانب آنها نيست و حقيقتاً از خلق مأيوس و دل بريده باشد.