26

2.توكل

( وَ أَطِيعُوا اللّٰهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمٰا عَلىٰ رَسُولِنَا الْبَلاٰغُ الْمُبِينُ* اَللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ وَ عَلَى اللّٰهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ) ¹

و خدا را فرمان بريد و پيامبر ]او [را اطاعت نماييد، و اگر روى بگردانيد، بر پيامبر ما فقط پيام‌رسانىِ آشكار است. خدا ]ست كه [جز او معبودى نيست، و مؤمنان بايد تنها بر خدا اعتماد كنند.

( وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللّٰهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللّٰهَ بٰالِغُ أَمْرِهِ ) ²

و از جايى كه حسابش را نمى‌كند، به او روزى مى‌رساند، و هر كس بر خدا اعتماد كند او براى وى بس است. خدا فرمانش را به انجام‌رساننده است. به راستى خدا براى هر چيزى اندازه‌اى مقرّر كرده است.

همگان براى انجام امور سخت به دنبال تكيه‌گاهى مى‌گردند تا در زمان مواجهه با مشكل از او استمداد طلبيده و با كمك او مشكل را حل نمايند. هر چه كار سخت تر باشد، نياز به تكيه گاهى قوى‌تر و مطمئن‌تر بيشتر احساس مى‌شود.